loading...
روغن شترمرغ
محسن موسوی بازدید : 120 یکشنبه 09 خرداد 1395 نظرات (0)

علائم و درمان مننژیت مغزی

,مننژیت,مننژیت در کودکان,مننژیت قارچی,مننژیت چیست,مننژیت در بزرگسالان,مننژیت مننگوکوکی,مننژیت در نوزادان,مننژیت مغزی چیست؟,مننژیت باکتریایی,مننژیت ویروسی,مننژیت در کودکان چیست,مننژیت در کودکان,عوارض مننژیت در کودکان,واکسن مننژیت در کودکان,مننژیت مغزی در کودکان,تب مننژیت در کودکان,مننژیت ویروسی در کودکان,تشخیص مننژیت در کودکان

علائم و درمان مننژیت مغزی

به گزارش بی اس ام اس در بیماری مننژیت غشاء مننژ اطراف مغز و نخاع ملتهب می‌شود. ورم همراه با آن معمولاً باعث بوجود آمدن نشانه‌هایی از جمله سردرد، تب و خشکی گردن می‌گردد.

این بیماری انواع مختلفی مثل ویروسی، باکتریایی، قارچی و… دارد که عفونت‌های ویروسی شایع‌ترین و باکتریایی خطرناک‌ترین آن‌هاست. همچنین بدلیل نزدیکی آن با مغز و نخاع زندگی فرد را به خطر می‌اندازد. پس با مشاهده علائم سریعاً باید به پزشک مراجعه کرد. این بیماری تا حدی واگیر هستند.

علائم؛ سردرد، خشکی گردن، استفراغ، گیجی، برآمدگی در قسمت نرم بالای سر(در کودکان)، ناتوانی در تحمل نور یا صدای بلند، تحریک پذیری و خواب آلودگی(در کودکان)، شایعات پوستی، خشکی دهان، تشنج، مشکل در بیدار شدن، عدم علاقه به خوردن و آشامیدن و همچنین گریه‌ی پی در پی و تغذیه ضعیف(در کودکان).

عوامل؛ عفونت‌های ویروسی(آنتروویروس، ویروس هرپس سیمپلکس نوع2، ویروس زونا یا همان آبله مرغان، اچ.آی.وی و ویروس اوریونبیماری‌های التهابی، انواع سرطان، آلرژی به بعضی داروها، مواد شیمیایی، رد کردن نوبت واکسن(در کودکان)، سن(معمولاً زیر بیست سال)، زندگی در مکان‌های اجتماعی(مثل پادگان و خوابگاه)، بارداری، مصرف الکل و دیابت.

آثار بیماری؛ از دست دادن شنوایی، ناتوانی در یادگیری، مشکل حافظه، آسیب مغزی، مشکل در راه رفتن، تشنج، نارسایی کلیه، شک و مرگ.

این بیماری از طریق معاینه(ضربان قلب، تب، تغییر وضعیت ذهنی و خشکی دهان)، آزمایش مایع نخاعی، سی.تی.اسکن، کشت خون و اشعه ایکس قفسه سینه قابل تشخیص است.

درمان؛ درمان سریع با آنتی بیوتیک‌های داخل وریدی و داروهای کورتیزونی(در نوع حاد و با تجویز پزشک)، استراحت، مصرف مایعات فراوان و مصررف داروهای مسکن درد و تب(با تجویز پزشک).

واکسن‌های پیشگیری ؛ هموفیلوس(برای کودکان)، وکنژوگه پنوموکوک، مننگوکوکی(برای نوجوانان در سنین 11 تا 12 سالگی، دانشجویان در سال اول دانشگاه که قصد اقامت در خوابگاه را دارند، کودکان بزرگتر از 2 سال که دچار مشکلات سیستم ایمنی از جمله طحال نباشند و افرادیکه قصد سفر به کشورهایی را دارند که مننگوکوک در آن شایع است.

منبع:

راستینه

مننژیت

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 1792
  • کل نظرات : 2
  • افراد آنلاین : 42
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 228
  • آی پی دیروز : 100
  • بازدید امروز : 320
  • باردید دیروز : 133
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 7
  • بازدید هفته : 320
  • بازدید ماه : 320
  • بازدید سال : 69,857
  • بازدید کلی : 334,384